Bezig zijn met anderen

“Bezig zijn met anderen”

Zo nu en dan heb je ook als Begeleider je eigen Familie-Opstelling. Want ook als begeleider loop je nog regelmatig tegen dingen aan in het leven. En volgens mij is dat niet klaar totdat je je ogen sluit. Het is elke keer weer die bekende “UI” afpellen. En deze keer was het weer een flinke laag…

Mijn eigen FamilieOpstelling ging over “Bezig zijn met Anderen”

Leuk en gezellig doen voor de ander (want anders vind ik dat zielig voor de ander). Activiteiten doen/meedoen voor de ander (ook al kijk ik daar enorm tegenop). Voldoen aan een plaatje voor de buitenwereld (want wat als ik eerlijk ben). Maar ook denken en overtuigd zijn dat ik wel weet wat die ander nodig heeft, zou moeten doen, en dat dan zeggen met de grootste overtuiging… en daar dan flink gedoe over krijgen…en daar dan weer boos en verdrietig over zijn want “ ik bedoel het toch zo goed”?!

Zomaar enkele voorbeelden van: “Bezig zijn met de ander”.

Maar dit is allesbehalve helpend. Het is eerder verzwakkend naar de ander toe en naar jezelf! Het is een blinde vlek…waar ik mij niet zo bewust van was. Maar wat er wel is, en die blinde vlek werd goed zichtbaar in de opstelling.

Het is ook zoveel “makkelijker” om de focus op de ander te leggen. Of op je werk, je gezin, je vrienden, je hobby’s, je huisdieren of wat dan ook in je leven. In plaats van naar jezelf. Want dit is allemaal afleiding of een roep om gezien te willen worden of gehoord te willen worden door de ander.

Door met anderen of iets anders bezig te zijn verlies je zoveel levensenergie. Daar kun je je vreselijk moe en uitgeput door voelen. Dus een reactie vanuit mijzelf was dan een extra vitaminepilletje slikken, gezonder eten, meer sporten en weer op tijd naar bed gaan. Maar daarmee maakte ik niet het verschil voor mijzelf…het voelt wel even goed maar mijn (onbewuste) patroon veranderde ik daar niet mee.

Het patroon “focus op de ander in plaats van op jezelf”. Dit patroon voelde en zag ik direct in de opstelling. Hoe confronterend is dat als je denkt dat je al wat stappen gezet had de afgelopen jaren…

Maar door verschillende interventies vanuit de begeleider heb ik stappen kunnen zetten. Mijzelf los kunnen maken van de blik op de ander om gezien en gehoord te willen worden. Dit proces ging gepaard met rauwe pijn en verdriet maar Wow wat voelde ik een levensenergie toen ik naar mijzelf kon kijken. Niet te beschrijven hoe krachtig!

Deze inzichten en de levensenergie die ik heb mogen voelen, gaan mee in mijn rugzak. En op de momenten dat ik merk dat ik met de ander bezig ben, gezien of gehoord wil worden of dat mijn omgeving een signaal geeft… dan weet ik wat ik te doen heb: Blik op mijzelf!