You have 0 items in your cart
Het zat er al een tijdje aan te komen… mijn lichaam gaf steeds duidelijker signalen aan. Mijn vermoeidheid nam steeds meer toe, slecht slapen, om het minste of geringste huilen, ik was op, ik kon niet meer.
Het zat er al een tijdje aan te komen…mijn lichaam gaf steeds duidelijker signalen aan. Mijn vermoeidheid nam steeds meer toe, slecht slapen, om het minste of geringste huilen, ik was op, ik kon niet meer. Ik was altijd zo sterk maar de koek was op. Het lukte gewoon echt niet meer om de “schouders eronder te zetten”, “alle ballen in de lucht te houden”.
“Niet lullen maar poetsen”
Maar ja, ik was gewend deze signalen te negeren. Voelen? Dat stoppen we weg. Ik wist ook niet beter. Zo was ik opgevoed, zo deden wij dat bij ons thuis; niet lullen maar poetsen. Over gevoelens praatten wij niet. Maar mijn lichaam gaf aan “stop” het is tijd om goed voor jezelf te gaan zorgen.
Voor jezelf zorgen
Maar hoe dan? Ik had werkelijk geen idee. En dan dat stemmetje in mijn hoofd: “ik heb toch een mooi leven”? Kom op; weer een keer vroeg naar bed, beter eten, sporten…maar op een dag ging dat allemaal niet meer. Huilen om het minste of geringste…het was op. Maar wat was dan op? Geen idee, ik had echt geen idee. Of toch? Langzaamaan begon ik mij te realiseren dat het anders moest zoals ik mijn leven leefde…maar hoe?
Waar moest ik beginnen? Samen met mijn man besloten we dat ik uit ons bedrijf zou gaan stappen. Na ruim 21 jaar volop in het werkleven te hebben gestaan, had ik ineens geen baan. Maar, kon ik iedere dag thuis zijn, had ik meer tijd en rust voor mijzelf en het gezin. Dat was toch fijn?
Ja, dat was het ook, voor even…
Familieopstellingen
Het onbestemde gevoel bleef ik houden. Via een lieve vriendin kwam ik in aanraking met systemisch werk “Familie Opstellingen”. Met een positieve nieuwsgierigheid en zenuwen in mijn buik ging ik daarheen. Wauw, alles wat ik daar zag, wat ik zelf ging voelen en ervaren, ik wist het; dit is raak, dit raakt de kern, in mij.
Emoties voelen
Ik zag wat het met de mensen deed als ze in hun eigen opstelling stonden. Kijkend naar de representanten van hun ouders. Dat maakte emoties los. Bij de een kwam veel weggestopt verdriet naar boven, bij de ander flinke boosheid en ook verbazing van hoe dan? Maar hun lichaam gaf de signalen dat het klopte. En dan ontstond er na een tijdje in de opstelling een gevoel van opluchting bij ze, er viel iets van ze af, een rust kwam over hen heen, maar ook inzicht in het trauma van hun eigen familiesysteem. Daar waar ze tegen aan liepen viel langzaam weg. Er vielen ‘kwartjes’.
Kracht en Energie
Vanaf die dag ben ik alleen maar enthousiaster geworden over dit mooie integere werk en heb ik mij dit eigen mogen maken. Mijn ogen stralen als ik erover praat en in mijn lichaam voel ik een en al kracht en energie.
Het heeft mij zoveel gebracht maar vooral zelfliefde; de basis. Dat kan ik nu zeggen. Want dat was er niet. Lief zijn voor mijzelf begint niet met in de eerste plaats druk zijn met de ander. Maar mijzelf iedere dag de vragen te stellen: Wat wil ik? Wat is goed voor mij? Waar word ik echt blij van.
En daar hoort ook bij: de moed hebben om mijn minder mooie kanten te zien. Want ja die heb ik ook ;-)!
Met compassie naar jezelf kijken maakt dat je de kracht gaat ervaren om je eigen keuzes te gaan maken die jij diep van binnen voelt en om je te bevrijden van belastende patronen. Je hart volgen!
Jouw pad
Ik kijk er naar uit je te mogen ontmoeten. En jou op weg te helpen naar heerlijk jezelf te zijn.
